Urodzony we Wrocławiu w 1985 r., językoznawca i historyk. Od kilkunastu lat zajmuje się dziejami miasta rodzinnego. W swoich badaniach skupia się na rozwoju urbanistycznym, szczególnie zaś na układzie komunikacyjnym i transporcie publicznym. Owocem jego pracy badawczej są liczne wystawy, artykuły i publikacje, m.in. monografia Wrocławskie tramwaje konne czy Przez Sępolno, Zalesie i Krzyki… Historia tramwajów we Wrocławiu. Należy do Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii, w którym regularnie wygłasza odczyty na tematy historii miasta. Zaangażowany w ratowanie oraz popularyzację materialnego i niematerialnego dziedzictwa Wrocławia oraz Śląska. Koncentruje się na zabytkach transportu publicznego – przede wszystkim historycznych tramwajach i autobusach, działając m.in. w Klubie Sympatyków Transportu Miejskiego. Koordynował odbudowę tramwaju typu Maximum z 1901 r. W 2022 r. w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego obronił z wyróżnieniem rozprawę doktorską napisaną pod kierunkiem prof. Grzegorza Straucholda pt. Rozwój transportu publicznego we Wrocławiu w latach 1893–1945, uzyskując tytuł doktora nauk historycznych. Odkrywca oryginalnej barokowej fontanny Neptuna z 1732 r., która niegdyś stała na pl. Nowy Targ, a która pod koniec XIX w. trafiła do Wielowsi Średniej w powiecie sycowskim.